М.Манекеев,
«Ауыл жаңалығы».

Бүкіл жер жаhанды дүрліктерген сұрапыл соғыстың біткеніне де міне 70-жылдың жүзі болды. Ұлы Отан соғысында қанқұйлы жаумен шайқасқандардың қатарында Әбен Сұлтанбеков те болатын.
Кешегі соғысқа қатысқан көкөрім бала, көгенкөз жас бүгінде, сақал-шашы ағарған қартқа айналды. Сол сұрапылдың көзі тірі куәгерлері бүгінде біртіндеп, өмірдің көш керуенін артқа тастап азайып барады. Амал қанша, өмірдің заңдылығы осы. Тіршілікте бір күндік бейбіт өмірдің қадірін біліп, ұрпақтарына бейбіт өмірді аманат етіп, Ұлы Жеңіс мерекесіне жетпей қаншама ардагерлер өмірден өтіп жатыр...
Батыр атанып, омырауына алтын жұлдыз қадап, атақ-даңқы

Дәметкүл Әсембаева,
зейнеткер.
Сарыкемер ауылы.

«…Жалпақ жұртыңды құрметтеу, алдымен, өзің тұрған өлкенің тарихын танудан, адамдарын ардақтаудан басталады»- деп Елбасымыз айтқандай,  туған жеріне өлшеусіз еңбек сіңірген, Ұлы Отан соғысында от пен оққа кеудесін тосқан соғыс ардагерлерінің бірі-Көделбай Бөгенбаев бүгінде арамызда болмаса да оның артында қалған өнегелі өмірін жас ұрпаққа тәрбиелеу өте маңызды.
1922 жылы Жамбыл ауданының Пионер ауылында  шаруа отбасында  дүниеге келген  Көделбай  алдымен Жамбыл қаласындағы мектепті үздік тамамдап,  Алматы қаласындағы Абай атындағы педагогикалық институтының математика факультетіне оқуға түседі. Жігерлі де білімге құштар  жас, топ ішінен көзге түсіп, жастардың жетекшісі болып

Гүлназ, Ерназ Тұрғынбековтер,
Н.Киікбаев атындағы орта мектебінің  оқушылары.

Ұлы Отан соғысының Жеңіспен аяқталғанына 70 жыл толды.  Бүгінгі ұрпақ соғыстың    зардабын осы тақырыпқа арналған  кинофильмдер көріп,   ақын-жазушылардың шығармалары арқылы  білдік.  Біздің сыныпта оқитын оқушылардың  аталары   майданда   жаумен шайқасса,  әжелері тылда еңбек еткен белгілі. Сондықтан біздер де  майдангердің ұрпағымыз деп айтуға болады.
Атамыз  Тұрғынбек Бошқаев  ауданымызға қарасты  Дихан-1 ауылында қарапайым шаруа отбасында дүниеге келген.  Буденовка орта мектебінің 9-сыныбын бітірген соң,  1941 жылдың күзінде, әскер қатарына шақырылған. 1942 жылы майданға аттанып, 103-інші дивизияның құрамында соғысқа кірген. екен. Украинаның Житомир, Луковицы, Ростов, Орловск қалаларын

1941-1945 жылдарды шарпыған екінші дүниежүзілік соғыста Курск иінінің шайқасына қатысушы, қатардағы гвардия сержанты Кембаев Жетпістің өмірі де жастарға үлгі етерліктей. Өкінішке орай майдангер 2014 жылы мамыр айында Жеңістің 69 жылдығын тойлап, артынша дүниеден өткен болатын.
Ол 1923 жылы 1 қаңтарда Жалғызтөбе ауылдық округіне қарасты Еңбек (қазіргі Сеңкібай) ауылында дүниеге келген. Жастық шағы жалынды жылдармен қатар келген бозбала әке-шешеден де ерте айырылып, алдымен балалар үйінде, кейін ағайындарының қолында тәрбиеленеді.  Өмірдің талай ауыртпалығына қарамастан Жетпіс оқу оқып, білім алуды басты мақсат тұтады. Орта  мектепті бітіргеннен кейін, Жамбылдағы педагогикалық училищеге оқуға түседі. Алайда дәл сол уақытта соғыс басталып, қолына қару алады дегеннің барлығы әскер қатарына алынады. Жетпіс те өзі  қатарлас жігіттер секілді

Гауһар Бекәділқызы,
Байзақ ауылының тұрғыны.

Өмірден кеткенімен, өрелі де өнегелі ісі ұрпағының жадында сақталып қалған аяулы азаматтардың бірі – Ұлы Отан соғысының ардагері, ғұмырын  ұрпақ тәрбиесіне арнаған Әбдуәлиев Бекәділ атамыз. Ол 1924 жылы 24 наурызда Жамбыл облысы, Свердлов ауданы, Ново-Ивановка ауылында (қазіргі  Жетібай) дүниеге келген. Осындағы  Жамбыл орта  мектебін  1942 жылы үздік бітіріп, бірден 1942 жылдың 29 тамызында соғыс даласына аттанады. 1943 жылы бөлімше командирі, 1944 жылы рота командирі, артилерия жауынгерлерінің командирі болып қызмет атқарып, Белоруссия, Смоленск, Польша қалаларын азат етуде жан қиярлықпен соғысқан.
Соғыстан аман – есен еліне оралған  соң   ауылда еңбек етіп, 1956 жылы