Адамзат тарихында үлкенді-кішілі 15 мыңға жуық соғыс өткен көрінеді. Бірақ солардың ішінде екінші дүниежүзілік соғыс бұған дейінгі шайқастармен салыстырғанда қатыгездігімен, адам шығынымен, алапат қуатты соғыс техникаларының көптігімен ерекшеленді.
1941 жылы басталған Ұлы Отан соғысы бес жылға созылды. Оған Кеңес одағына қарасты барлық республика азаматтары фашизмге қарсы бір сапта тұрып күресті. Совет халқының құрамдас бір бөлігі ретінде Отанды қорғау үшін шайқасқан Байзақ елінің  ер-азаматтары да ерен ерлік үлгісін көрсетіп, тарих бетіне есімдерін алтын әріппен жазды.
Құжаттық деректерге сүйенетін болсақ Ұлы Отан соғысы басталар алдында

В преддверии славного праздника – 75-летия  Победы в Великой Отечественной войне  мы особенно  трепетно вспоминаем о ветеранах, чей ратный подвиг, безусловно, заслуживает почета и уважения.  Но сегодня хотелось бы  также вспомнить о тех людях, без помощи  и самоотверженного  труда  которых одержать победу над врагом было бы  просто невозможно  - это труженики тыла – незаметные герои войны. Обычные мирные жители женщины, старики и  дети, которые в годы  лихолетья работали  в тылу. Своим самоотверженным трудом они помогали бойцам не сдавать позиций, а, наоборот, побеждать, поэтому их вклад в Великую Победу преуменьшать не стоит.

Сегодня хочу рассказать о  нашей землячке – Надежде Александровне Малышевой. Родилась  она 20 апреля 1926 года в городе Уральске. В семье было пятеро человек –  Александр и

Сұрапыл соғыстың Жеңіспен аяқталғанына 75 жыл толса да, оның салған жарасы жүректерінде қалған, әкелерін, бауырларын қан майданға аттандырып, өздері бозбала, бойжеткен шақтарын тылдағы ауыр еңбекпен өткізген аға буын өкілдерінің бірқатары арамызда жүр. Олардың есею кезеңдері ел басына түскен ауыртпалықпен тұспа-тұс келіп, буындары бекіп, омыртқалары қатпаса да бар қиындықты үлкендермен бірге бөлісіп, майдан шебіне азық-түлік, киім-кешек жөнелтуде қолдан келген көмектерін аямады.

Солардың бірі – аймантөбелік тыл еңбеккері Шайдозым Көлбаев еді. 1936 жылы Жамбыл облысының Свердлов (Байзақ) ауданына қарасты Ленин колхозында дүниеге келген Шайдозым ақсақал соғыс басталғанда бар-жоғы бес жаста болатын. Соғыс балаларды

Жеңіс күні  отбасымыз үшін қымбат та, қастерлі мереке саналады. Өйткені  әкем  ел басына күн туған шақта қолына қару алып, елін-жерін, Отанын жау езгісінен қорғап, бейбіт күнде ел үшін ерінбей еңбек етті.

Менің әкем  Момбай Мәжікбаев 1898 жылы орта шаруа отбасында дүниеге келген. Ескіше хат танып, қоғамдық жұмысқа ерте араласқан. 1928-1929 жылдары елді ұжымдастыруға үлкен еңбек сіңіріп, «Батырақ» колхозының іргетасын құрып, басқарады.
1942 жылы Свердлов аудандық комиссариатының   шақыруымен  соғысқа аттанады. Украин-Беларус майдандарында

СОҒЫС ЖЫЛҒЫ КЕЛІНШЕК

Тоқтамаған тоғыз жолдың торабы,
Кешкі іңірге еніп кеткен «Қоғалы».
Келіншектің мөп-мөлдір көз жасындай,
Қара бұлақ жылжып, жылжып ағады.